Sharifa Amanzi, een 75-jarige vrouw uit Mchakama Village in het kilwa district in de Lindi region, inspireert de andere mensen in haar omgeving om teak te planten. Sharifa heeft de inspanningen en resultaten van MCDI gezien, en past nu deze methoden toe op haar eigen kleine kwekerij. Hoewel teakbomen zo’n 15 tot 25 jaar nodig hebben om groot te groeien, heeft ze het volste vertrouwen dat ze ze nog zelf zal kunnen oogsten.

Gewoonlijk richten lokale gemeenschappen zich op het verbouwen van vier gewassen: mais, gierst, rijst en sesam. Vooral met sesam kan geld verdiend worden. Daarom kan met teak op langere termijn een goed alternatief inkomen gegenereerd worden.

Mpingo Conservation & Development Initiative (MCDI), WNF en het Kilwa District Council (KDC) werken al sinds 2004 in dit gebied aan tropische bosbouwprojecten. Hun gezamenlijke inspanningen hebben geleid tot meer bewustwording over bosmanagement in Mchakama Village, vooral sinds de vestiging van de dorpsboomkwekerij in 2015. Deze samenwerking gaat een stap verder door mensen te laten zien hoe ze minder druk kunnen leggen op Village Land Forest Reserves (VLFRs) door inheemse hardhoutsoorten zoals teak te planten gecombineerd met fruitbomen en andere commercieel waardevolle bomen. Dit maakt het extra aantrekkelijk voor bewoners om het planten van bomen te steunen, door de voedselvoorziening te verbeteren en meer inkomsten te krijgen.

Sharifa Amanzi is één van de vijf geïnteresseerde dorpelingen die een stuk grond heeft om het planten van bomen te demonstreren in Mchakama village. Elke demonstratiegebied bestaat uit 500 geplante zaailingen, waarvan het succes hopelijk de andere bewoners ook interesseert om teak te planten in Mchakama en andere Community-Based Forest Management (CBFM) dorpen.

Haar teakbomen zijn geplant in januari 2020. Ze past een systeem toe waarbij verschillende gewassen gecombineerd worden met bomen voor houtkap, zodat de opbrengsten van het land worden gemaximaliseerd. Naast de verkoop van het hout, kan Sharifa ook de vruchten en gewassen oogsten en verkopen. Maar bovendien ziet haar boerderij er daardoor heel aanlokkelijk uit en trekt bezoekers aan. Bovendien leveren de teakbomen beschutting voor de andere gewassen en gaat er minder oogst verloren.

Teakbomen op Sharifa’s demonstratieboerderij

Door het succes van Sharifa’s demonstratieboerderij, vragen meer leden van de gemeenschap, vooral jongeren, MCDI om teakzaailingen om op hun boerderijen te planten. Zo creëren ze alternatieve inkomstenbronnen in plaats van afhankelijk te zijn van bomen die op dorpsgronden worden gekweekt (VLFR’s). Over het algemeen bieden VLFR’s voordelen voor de hele gemeenschap, aangezien de inkomsten uit houtkap worden doorgesluisd naar democratisch gekozen projecten voor gemeenschapsontwikkeling. Door houtsoorten zoals teak op hun akkers te comnbineren, kunnen dorpelingen zoals Sharifa, ook op individueel niveau inkomsten genereren, wat langdurige voordelen voor haar en haar gezin oplevert.