Duurzaamheid is tegenwoordig helemaal hot. Als je als bedrijf geen duurzaamheidsbeleid hebt, tel je niet mee. Ook als mens moet je aan je doelstellingen denken, zeker als je wat hoger op de maatschappelijke ladder staat. Of zou willen staan. Dus iedereen doneert aan goede doelen of investeert in maatschappelijke projecten.
Er is veel aandacht voor maatschappelijke belangen en stichtingen. De ontwikkelingsprojecten schieten als paddenstoelen uit de grond. Maar zijn die projecten dan ook wel doordacht? Sociaal-ecologisch onderzoeker Darko Lagunas stelt in OneWorld dat we vaag geneigd zijn om onder de noemer ‘duurzaam project’ veelal onze eigen economie te spekken. We zoeken natuurgebieden waar materialen te vinden zijn en wijzen die aan als ontwikkelingsproject. Dan dringen onze eigen moderne denkbeelden op aan de plaatselijke bewoners. Er worden bijvoorbeeld duurzame energiecentrales gebouwd, waarbij men geen aandacht besteed aan de waterlopen die veranderen en vismigratie onmogelijk maken. Of er worden grote dammen ontwikkeld die de biodiversiteit ernstig bedreigen.
Het is daarom belangrijk om juist de lokale bewoners intensief bij de projecten te betrekken. Hun leefomstandigheden te verbeteren volgens hun normen en hun gebruiken en manier van samenleven met het bos en de dieren in stand houden. Alleen door nauw samen te werken met de plaatselijke bevolking, kunnen we de mooie resultaten bereiken waar we van dromen: een groenere wereld voor iedereen.
